Als een jongetje van 2 jaar oud geen roze zonnebril op mag doen want; ‘dat is voor meisjes’ maakt dat mensen schijnbaar de sekse kleurbepalend laten zijn. Houdt een ander geslacht ook automatisch in dat je een andere smaakvoorkeur hebt? Of hebben we dat ons aangeleerd? Als je zoon van roze houdt laat hem lekker met een roze zonnebril op lopen. Dan krijg je het tegenargument: ‘mijn kind kan gepest worden’. Komt dat door de kinderen zelf of door de maatschappij die je leert dat roze niet geschikt is voor ‘echte stoere jongens’. De hamvraag die dan in mij opkomt is: heb je niet veel meer karakter als je durft te dragen waar je je lekker in voelt ondanks de maatschappelijke rolpatronen? Is het eigenlijk niet erg dat een klein kind al leert om niet meer zichzelf te zijn omdat het zich moet toetsen aan de door de maatschappij opgelegde waarden en normen? Lang leve de beklemmende vrijheid!
Wie heeft ooit bedacht dat vrouwen van roze houden en mannen van blauw?
