De decembermaand is voor velen een gezellige maand. Samen met de familie bij de verwarming of open haard warme chocolademelk drinken. Bordspelletjes spelen. Een moment om het jaar te overzien. Maar je kunt ook eenzaam zijn omdat juist rond de feestdagen dierbaren die er niet meer zijn, extra worden gemist. Een maand die gericht is
Als een jongetje van 2 jaar oud geen roze zonnebril op mag doen want; ‘dat is voor meisjes’ maakt dat mensen schijnbaar de sekse kleurbepalend laten zijn. Houdt een ander geslacht ook automatisch in dat je een andere smaakvoorkeur hebt? Of hebben we dat ons aangeleerd? Als je zoon van roze houdt laat hem lekker met een roze zonnebril op lopen. Dan krijg je het tegenargument: ‘mijn kind kan gepest worden’. Komt dat door de kinderen zelf of door de maatschappij die je leert dat roze niet geschikt is voor ‘echte stoere jongens’. De hamvraag die dan in mij opkomt is: heb je niet veel meer karakter als je durft te dragen waar je je lekker in voelt ondanks de maatschappelijke rolpatronen? Is het eigenlijk niet erg dat een klein kind al leert om niet meer zichzelf te zijn omdat het zich moet toetsen aan de door de maatschappij opgelegde waarden en normen? Lang leve de beklemmende vrijheid!
Tegenwoordig is het een hype om in het ‘nu’ te leven. De toekomst is nog niet en het verleden is voorbij: focus je op het nu. Ik zou dit graag willen nuanceren. Kunnen herinneringen aan een mooie en fijne gebeurtenis je juist niet helpen om nu kracht te vinden om door te gaan? Dan leef je niet in het verleden maar gebruik je een moment uit het verleden om geïnspireerd te worden om in het ‘nu’ door te gaan.
Ik zou wensen dat iedereen elkaar als medemens zou zien. Wereldburgers op de aarde met wie je de planeet moet delen. Niet als voor of tegenstanders. Niet door geloof in hokjes geduwd waardoor je bevooroordeeld wordt en de ander bij voorbaat al geen kans geeft. Dat er gekeken zou worden naar het innerlijk. Het karakter. De ziel. Hetgeen wat hem of haar tot de persoon maakt die hij of zij is en niet de huidskleur of de kleding wat men draagt. Dat men op zielsniveau naar elkaar kijkt in plaats van onbelangrijk uiterlijk vertoon wat nietszeggend is. Ik zou wensen dat men eerst de ander leert kennen vanuit wederzijds respect in plaats vanuit de Westerse arrogantie waardoor men zich op een voetstuk plaatst zodat er van gelijkheid geen sprake meer is. Dat men elkaars kennis gebruikt zodat men wijzer wordt en rijker qua inzichten. Ik zou diep in mijn hart wensen dat mensen tot dit inzicht zouden komen maar ook dat het daadwerkelijk wordt uitgevoerd.
Gisteren 5 mei was het bevrijdingsdag. Het blijft speciaal dat ons land is bevrijd en wij nu in vrijheid kunnen leven. Maar geldt dat wel voor iedereen? Hoe zit het met de uitgeprocedeerde vluchtelingen die niet naar huis terug kunnen en hier niet mogen blijven.